Herfstblues
Terwijl buiten de bladeren aan bomen en struiken beginnen te verkleuren, speelt ons leven zich plots weer vooral binnenshuis af. In de winkels staan de kunststof paddenstoelen en eekhoorntjes, warme plaids, dikke sjaals en stompkaarsen alweer te koop en supermarkten stallen wederom pepernoten en taai taai uit.
Vooral voor hooggevoelige mensen gaat deze overgang veel te snel. Hun systeem krijgt abrupt een overdaad aan veranderingen te verwerken en is niet direct in staat zich aan te passen aan temperatuurdaling, afname van zonlicht, afstervende takken, verwelkende bladeren en korter wordende dagen. De overgang van zomer naar herfst heeft zijn weerslag op lichaam een geest. Veel mensen klagen dan ook over geen energie of nergens zin in hebben en somberheid. Terwijl ze tijdelijk uit hun evenwicht zijn, eisen baan, gezin en vooral hun eigen overtuigingen van hen om 'gewoon' te doen wat ze de afgelopen maanden deden, omdat er altijd weer honderden dingen 'moeten'. En als dat niet lukt, is er altijd nog lichttherapie.
Hoe zou het zijn als we ons in eigen tempo konden aanpassen aan de wisseling van zomer naar herfst? Als we onze lichamelijke en psychische reacties serieus konden nemen en even in het 'niet weten' zouden kunnen verblijven? Reflecteren op datgene wat voorbij gaat. Per dag bekijken hoe we onze activiteiten zodanig kunnen aanpassen dat binnen en buiten naar elkaar toe groeien. Zodat er als vanzelf ruimte komt om plaats te bieden aan nieuwe dingen, die dan organisch kunnen ontstaan. Als we onszelf dat eens zouden kunnen gunnen! Dat zou een hoop energie schelen!
